-
1 ruch
ruch m (-u; -y) Bewegung f (a POL); drogowy, uliczny (Straßen)Verkehr m; w grze Zug m (a fig); (ożywienie) Betrieb m;ruch ręki Handbewegung f;być w ruchu in Bewegung sein; TECH in Betrieb sein;ruch na świeżym powietrzu Bewegung f an der frischen Luft;bez ruchu bewegungslos;ruch obrony pokoju POL Friedensbewegung f;ruch oporu POL Widerstandsbewegung f;ruch ekologiczny Umweltbewegung f;ruch literacki literarische Bewegung f;zgodnie z ruchem wskazówek zegara im Uhrzeigersinn;panuje tu duży ruch hier ist viel Betrieb;teraz twój ruch! du bist am Zug! -
2 Handbewegung
См. также в других словарях:
ruch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonująca się w czasie zmiana położenia obiektu względem wyróżnionego układu odniesienia; bieg, lot, obieg, poruszanie się, przemieszczanie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… … Słownik języka polskiego
nieznaczny — «mało widoczny, niewielki; niewiele znaczący, błahy» Nieznaczna plama. Nieznaczny ruch ręki. Nieznaczna większość głosów. Nieznaczna rola czegoś … Słownik języka polskiego
posłać — I dk IX, poślę, poślesz, poślij, posłaćsłał, posłaćsłany posyłać ndk I, posłaćam, posłaćasz, posłaćają, posłaćaj, posłaćał, posłaćany 1. «wyprawić kogoś dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; polecić komuś, żeby załatwił gdzieś… … Słownik języka polskiego
wyrzut — m IV, D. u, Ms. wyrzutucie; lm M. y 1. «żal, pretensja o coś; wymówka, zarzut, karcąca uwaga» Bolesny, gorzki, niemy wyrzut. Spojrzenie pełne wyrzutu. Powiedzieć coś z wyrzutem. Robić, czynić komuś, sobie wyrzuty (za coś). ◊ Wyrzuty sumienia… … Słownik języka polskiego
dylu-dylu — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraz dźwiękonaśladowczy oznaczający ruch ręki wykonywany podczas gry na skrzypcach {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
rozmach — m III, D. u zwykle blm 1. «siła, moc, impet, zamach, z jakim zostaje wykonany jakiś ruch (zwykle ręki lub ramienia); ruch wykonany zamaszyście, energicznie, z nagła, z impetem» Rzucić piłkę z rozmachem. Z rozmachem uderzył siekierą. Rozmach… … Słownik języka polskiego
kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… … Słownik języka polskiego
ręczny — ręcznyni 1. «wykonywany, wykonany ręką, rękami, bez użycia maszyny lub skomplikowanego przyrządu; niemechaniczny, nie zmechanizowany» Haft ręczny. Koronka ręczna. Pismo, pisanie ręczne. Praca ręczna. Ręczny transport bagażu. Sweter ręcznej roboty … Słownik języka polskiego